Edufloor blogt

De afgelopen week was druk. Te druk. Maar daarin ben ik niet alleen, wie heeft het niet druk? Maar het had weinig met onderwijs te maken. Of ja, toch wel. Het was de combinatie van boerderij en onderwijs. Want ik ben weer iedere dag voorzichtig aan het onderwijs-werk. Kleine klusjes voor uitgevers die me tijd en ruimte geven weer op te starten. En het lukt:  schrijven, denken, concentreren op één ding: ik merk dat ik vooruit ga en ook anderen merken het. Ik ben er zo blij mee, want ik voel me weer nuttig.

Zorg – druk
Maar ook het dagelijks leven met familie en de boerderij kan druk zijn. Maandag, inmiddels bijna een week geleden, heeft mijn vader een nieuwe heup gekregen. Het is allemaal perfect verlopen en sinds donderdag is hij al weer thuis. Heerlijk, 77 jaar, de operatie veel te lang uitgesteld waardoor hij bijna niet meer kon lopen! Nu dus verlost van deze pijn en voorlopig revalideren met krukken. Hij woont samen met mijn moeder hier vlakbij, dus de afgelopen week was vol met ziekenhuisbezoek, de familie en vrienden per mail op de hoogte houden en de laatste dagen wat praktische hulp geven bij mijn ouders.

Boerin
Dit betekent dat mijn vader niet meer op de boerderij kan helpen en ik dus meer doe dan voorheen. Heerlijk om te doen en in de vroege morgen en vroege avond ben ik een paar uur extra bezig in de stal. De iPhone gaat altijd mee en dat betekent: foto’s maken. Ik deel ze graag met jullie. En ik kan het niet laten, ik geef er toch een onderwijs-tintje aan mee. Ik heb geprobeerd bij iedere foto een beschrijving te maken. Voor mij is alles zo gewoon en duidelijk, maar als je niet dagelijks op een boerderij komt, zie je niet of een kalf 1 week of 8 weken oud is. En weet je misschien niet dat kalveren ook muesli eten. Maar na het zien van de foto’s misschien wel.

Afscheid nemen
Maar de allerlaatste foto laat óók zien dat het niet alleen léven is hier. Een dode koe onder een kleed is de harde werkelijkheid, soms. Sinds maandag was ze niet in orde. We vermoedden dat ze 4 weken te vroeg zou kalven en hadden twijfels over het in leven zijn van haar kalf. Donderdag is ze met hulp van de veearts bevallen, van een dood kalf. Bij de bevalling is echter een gat in de baarmoeder ontstaan. De nacht erop is moederkoe hierdoor gestorven … En dan kun je 50 melkkoeien hebben en nog allerlei jong grut, ieder dier is er één. Je ziet de meeste dieren iedere dag, je hebt contact met ze en je kent ze allemaal. Allemaal met hun eigenaardigheden: de kroeler, de adhd’er, de slome, de snelle, de veel-melk-gever, de bospeen-uier-koe, de grote, de kleine, de mooie, de lelijke, de zwarte, de rode … En daarom heb ik verdriet wanneer er een dier dood gaat, of om andere redenen de boerderij verlaat. Daarom.