Edufloor blogt

En dan is je vader ‘zomaar’ hartpatiënt en wacht hij op een oproep voor een dubbele hartoperatie met 4 bypasses en een hartklepvervanging … Later meer, ik heb nu even andere dingen aan mijn hoofd. Maar iedereen is blij dat de hartproblemen geconstateerd zijn door een cardioloog die meteen actie ondernam! Geen wachtlijst, meteen werk aan de winkel.

Wat een overgang als je 79 bent en bijna letterlijk van de boerderij geplukt wordt en in een ziekenhuisbed aan een monitor belandt. Grote bewondering voor mijn vader!

Samen druiven eten dus, ieder in zijn / haar gedachten…

[update dinsdag 14 augustus 2012]

Vanavond is bekend geworden: de operatie zal donderdag 23 augustus plaatsvinden. De woensdag ervoor verhuist pa naar het St. Antonius Hartcentrum in Nieuwegein. Een Top Ziekenhuis!

[update zondag 26 augustus 2012]
Op donderdag 23 augustus is hij geopereerd:
“Hij heeft een erg mooie nieuwe klep gekregen, waar hij veel plezier van zal hebben. Daarbij 3 omleidingen die hun werk al doen!” . Daarbij 3 omleidingen die hun werk al doen!”

Dat waren de woorden van de arts die om 17.30 uur belde om te vertellen hoe de operatie van pa was gegaan.Om 21 uur was hij dusdanig wakker dat we nog snel naar Nieuwegein zijn gegaan en hem hebben gesproken. De volgende dag om 11 uur ging hij al van IC af naar de afdeling, omdat hij bijzonder goed herstelde van de operatie.

Terugslag
De tweede dag, op zaterdag, kreeg hij echter hartritmestoornissen. Het hart sloeg ‘soort op hol’, waardoor hij heel erg moe werd. Vergelijk het met je hart dat hart klopt nadat je een zware inspanning hebt geleverd. Bij hem bleef het echter zo. Dit komt heel vaak voor na een hartoperatie. Hij heeft onder een lichte roes een elektroschok gehad, waarna het hart weer normaal functioneerde. Vandaag, zondag, is hij na een lange nachtrust weer wat opgeknapt.

“Het komt goed”
Het blijven spannende dagen. Je leven staat een beetje op zijn kop. Maar om met de eerste woorden van pa te spreken die hij zei toen hij ons voor het eerst zag ná de operatie:

“Het komt goed”

[update donderdag 30 augustus 2012]

Maandag reed de ambulance in omgekeerde richting : van Nieuwegein naar Gorinchem. Met daarin vader die ontzettend wagenziek werd. Dat zorgde voor een dip en een verzwakking.

het gaat ‘up’
Maar dinsdagmiddag tijdens het bezoekuur zag ik hem opknappen: misselijkheid verdween. Naarmate mijn bezoek duurde, zag ik hem letterlijk opknappen. Ik ben met hem naar toilet gelopen, om het hoekje over de gang gekeken en heb hem onder lichte dwang appelsap laten drinken, én …

we hebben weer samen druiven gegeten…

Tevreden
Maar het belangrijkste is: de artsen zijn erg tevreden. Echo, longfoto, hartfilmpje (hartritme), bloeddruk: het is allemaal in orde. Zijn HB-gehalte is laag door het grote bloedverlies tijdens de operatie, maar daarvoor krijgt hij nu ijzertabletten. Verder moet hij aansterken en voldoende eten,  lekker slapen en zich vooral geen zorgen maken.

Dat doen we dus niet. Als we hem bellen is hij nogal eens niet bij zijn bed. Een lopende patiënt loopt immers over de gang! Met een rollator.

[update zondag 2 september 2012]
De artsen zijn nog steeds erg tevreden. Lichamelijk is het allemaal in orde. Alleen die duizeligheid af en toe. De artsen weten niet waar het vandaan komt. “Hij moet van ver komen, maar we zijn tevreden” .

De terugreis afgelopen maandag heeft hem geen goed gedaan. Het eten wilde al niet erg, en de dagen erna helemaal niet meer. Hierdoor is hij verzwakt, maar de door mij gevraagde diëtiste heeft hem nu tussendoortjes voorgeschreven. En als hij geen trekt heeft, moet hij tóch eten. En ook de medicijnen tegen hallucineren slaan aan. Vanmorgen trof ik een vader die t.o.v. 2 dagen terug, echt actiever, fitter en alerter was. Dat doet goed! Hij had geen zandbergen, flitslichten, springende koeien en waterdruppels op de muur en de vloer meer gezien…

Of hij maandag naar huis zal gaan, het is het streven, valt nog te bezien. Er moet ‘geevalueerd’ worden. Het moet immers verantwoord zijn. Maar de hulpmiddelen voor thuis, o.a. een rollator, heb ik vandaag geregeld. Die staan morgen thuis voor hem klaar.

Het komt vast goed. Als hij weer in zijn vertrouwde omgeving is, zal het herstel vast sneller gaan. Ondanks de onverklaarbare duizeligheid. Dat zal vast verder onderzocht worden.

En vandaag genoot hij van de iPad 🙂 Maar het past niet …

[update vrijdag 7 september 2012]
Nee, maandag naar huis is niet gelukt. Het been was te dik (geworden), hij was te vaak duizelig: het vroeg juist om verder onderzoek. Naar aanleiding daarvan dacht men zelfs dat de nieuwe hartklep lekte. Een verdergaand onderzoek op donderdag wees echter uit dat de hartklep prima functioneerde. Maar wel was er een vreemde werveling van bloed zichtbaar náást de nieuwe hartklep (tussen hartkamer en aorta). De artsen in Nieuwegein moeten de beelden hiervan verder beoordelen. Maar omdat #vader verder goed aangesterkt is en alles verder prima in orde is, had de uitslag van het onderzoek een onverwachte wending: hij mocht naar huis. En aldus geschiedde:

 

 

En zo zijn ze na 4 weken en 1 dag ziekenhuis weer thuis herenigd:

[update zondag  16 september 2012]

En dan hoor je aan de achterdeur: “Vollûk”
Het klinkt heel bekend en heel vertrouwd.

Maar bijzonder is het wel als blijkt dat hij gewoon is komen wandelen: 400 meter, zonder tussenstop, op het gemakkie. Geen bakkie koffie kunnen we aan hem kwijt, maar  een glaasje Roosvicee voor de energie om weer terug te wandelen naar zijn eigen huis.

bijzonder
Het is het tweede bezoek alweer aan onze, maar ook nog een beetje zijn boerderij. Niks bijzonders normaalgesproken. Maar wel als je je realiseert dat het pas drie weken geleden is dat hij een nieuwe hartklep en 3 ader-omleidingen kreeg. En dat een hij met zijn 79 jaar dan alweer zó hersteld is, ik vind het bijzonder.

hartklep lekt
En ik niet alleen: ook de arts bij de controle afgelopen woensdag, was hoogst verbaasd over hoe goed hij hersteld is. Niet moe, niet kortademig, gewoon lopen: voor iemand van zijn leeftijd na zo’n operatie is het echt bijzonder. Reden om hem ’te blijven volgen in het kader van langdurig onderzoek’ door artsen in Nieuwegein. Een andere reden hiervoor is dat bij het laatste onderzoek vóórdat hij naar huis kwam, de echo wel een lekkage liet zien in de nieuwe hartklep. Dat was de ‘werveling’ op de foto. Maar omdat hij er geen last van lijkt te hebben, is de arts en zeker ook wij allemaal, van mening dat een nieuwe operatie niet aan de orde is. Hij voelt zich prima, eet weer goed, krijgt weer kleur en geniet van het buiten zijn. Dan kan een operatie wel eens voor een mindere kwaliteit van leven zorgen dan dat hij een betere kwaliteit van leven zal ervaren …