#CowCloseUps

kalf close up

Rare titel hè, #CowCloseUps. Maar het dekt écht de lading van dit korte blog. Miniem wat betreft tekst, maar dat maak ik goed met beelden. Een ode aan de koe.

Foto’s Foto’s Foto’s
Het begon vrijdag 9 december met deze tweet:

Deze werd -hoe kan het anders- opgepakt door Caroline van der Plas:

NL boeren brengen dit weekend op Twitter ode aan de koe met hashtag #CowCloseUps. Doe ook mee! Bekijk foto’s via #CowCloseUps. Prachtig! 🐄🐮 https://t.co/jLxNURDBhB

— Caroline vander Plas (@lientje1967) 9 december 2016

Caroline doet niet anders dan het werk van Nederlandse boeren waarderen, uitleggen en het zichtbaar maken voor iedereen die méér wil weten wat er speelt in de agrarische sektor. Het beste voorbeeld daarvan is Boerburgertweet!
Caroline stuurde een tweet aan al haar volgers om ze voor te bereiden op waarschijnlijk een bérg tweets met closeup foto’s van koeien (en kalveren). Maar vooral een aansporing om op de hashtag #CowcloseUps te klikken voor veel geniemomenten.

Moeilijk kiezen
Toen ik het las wist ik meteen: “Ooohw, dit worden een paar dagen waarin ik mijn voornemen om niét te twitteren deze maand december, meteen maar moet laten varen!” Ik heb zóveel foto’s uit de tijd dat de melkkoeien hier nog waren. Ik wist ook meteen dat de eerste foto een foto van mijn koe met halsbandnummer 4 moest zijn: zij ging wéken vóór de grote verhuizing van het vee al vooruit: ze was immers drachtig en mag dan niet meer vervoerd worden vlak voordat ze bevalt. Zij beviel op de dag van de grote verhuizing van een vaarskalfje… Het moest zo zijn. Het kalfje is inmiddels een pink geworden met de naam… Florina 🙂

Mijn eerste tweet:

Gevolgd door twee dagen lang een selectie uit de vele foto’s die ik heb.

Maar het draaide natuurlijk niet om míjn foto’s. Er kwamen zoveel mooie, lachwekkende, aandoenlijke en herkenbare foto’s voorbij! Simpelweg door op hashtag #CowcloseUps te klikken. En dat kan nog steeds natuurlijk.

Mooi werk
Ik heb genoten. Soms met tranen in mijn ogen en een brok in mijn keel vanwege de herinneringen. Maar bovenal blij en trots op al het werk en plezier dat we hebben gehad van ons boer-zijn. De zorg, de aandacht, de vele uren die we eraan besteedden, soms bij nacht en ontij.

Maar altijd met liefde.

Ik Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Trackback URI | Reacties RSS

Laat een reactie achter