Edufloor blogt

Dat zou wel heel vroeg zijn hè, als je onder ‘inkuilen’ verstaat het maaien van het gras en dat onder een zeil stoppen als wintervoorraad voor de koeien! Nee, die tijd komt binnenkort. Vandaag deden we het anders! Een pittige meid op een kraan kuilde ander groen spul in.

Heel veel hosta’s blijven vooralsnog bewaard.

Levensloopbestendig
Ik heb er al iets over verteld: we gaan een stuk aan het huis (ver)bouwen. Voor een slaapkamer met badkamer voor reumatische #broerboer, vergroting van de werkkamer en als we dan toch in de rommel zitten… nemen we ook de keuken maar mee en verplaatsen we ‘even’ wat muren en/of breken er een paar uit. Na 27 jaar moet er dan maar een nieuwe keuken in. Hij is noch prima hoor, en best modern. Vind ik dan. (Maar als je eenmaal bij een ‘keukenboer’ geweest bent, denk je er toch iets anders over. Dus mijn tip voor geld besparen: ga niét naar een ‘keukenboer’ hahaha.)
Kortom: het schijnt dat we ‘levensloopbestendig’ gaan bouwen, en dan is de gemeente heel meewerkend als je buiten je aantal vierkante meters bebouwing gaat. Wij doen het ‘gewoon’, maar we doen dus wat gemeenten en instanties graag zien: zo lang mogelijk zelfstandig blijven wonen. Nou, dat willen we wel hoor. Ook om andere redenen.

Het grote werk
Afgelopen week hebben #broerboer en ik zoveel mogelijk zelf ruimte gemaakt voor de aanbouw. Het betekent een groot deel van de achtertuin met terrassen opofferen en struiken rondom het erf/het huis verwijderen die dienen als windsingel en schuilplaats voor de vogels. Maar ik beloof dat we opnieuw van die plaatsen voor de gevederde vrienden en vriendinnen gaan maken. Gelukkig heb ik anderen blij kunnen maken met diverse planten en struiken. In de afgelopen jaren hebben we heel veel zelf gedaan aan inrichting, beplanting en onderhoud van de tuin. Veel zelf gekweekt enzo, en dat doet best wel pijn als je dan zo bezig bent met uitspitten en versnipperen… Gelukkig kan ik veel hergebruiken. Alleen dat betekent: opslaan. In dit geval: inkuilen. Ik had de afgelopen weken al veel er met de hand uitgespit. Het was er perfect droog weer voor, alles bleef schoon en droog. Er bleef echter nog wat over dat écht met een kraan moest gebeuren. En ook de sleuf graven om de hortensia’s, struiken en buxuxbollen van zo’n 75 cm doorsnede in te zetten, moest écht met een kraan. Dus op deze wat sombere regenachtige zaterdag hebben we deze afrondende klus geklaard!

Jong geleerd
En wat is dan mooier dan je ‘buurmeisje’ dat inmiddels een meid van 18 jaar is, daarvoor te vragen? Zij maaide ‘vroeger’ met haar broertje bij ons het gazon, en ze hielpen wel eens bij het verzorgen van de kalfjes, voor een zakcentje.

Inmiddels doet deze bescheiden maar o zo pittige dame een mbo-opleiding Infra en Groen en werkt ze mee op het loonbedrijf van haar vader, dat hier 300 meter verderop in de polder gevestigd is. Vanuit mijn ‘onderwijsachtergrond’ vind ik dit zó mooi! Ik kan ervan genieten dat ze als vrouw zijnde ze zich zo weet te handhaven in deze overwegend mannenwereld van het loonbedrijf. Ik weet dat veel opdrachtgevers waaronder boeren en boerinnen, het prachtig vinden om zo’n kleine dame bezig te zien. (En ze doet haar werk gewoon goed. En natuurlijk draait het daarom, niet om het feit of je man of vrouw bent, dat realiseer ik me hoor!

Zo gaat dat
Hieronder geef ik je een indruk van alles wat we aan werk verzet hebben. De pittige dame op de de kraan, #broerboer en ik erbij met spade, schop en water om te ‘begeleiden’. Al met al hebben we met elkaar een berg werk verzet en kijken we terug op een zeer geslaagde werkdag. De eerste snede zit in de kuil, het bouwblok is heel simpel vergroot. Hoe simpel kan het soms zijn in Nederland?

Laat deze dame maar schuiven. Super voorzichtig en geconcentreerd doet ze haar werk. Zo’n kraantje lijkt voor haar wel speelgoed. De bediening, het manouvreren, alsof ze het al jaren doet. Dit jaar doet ze examen Infra en Groen op niveau 2. Om daarna verder te leren om ook bestektekeningen etc. te kunnen lezen. Een toppertje!

Een rode vlier en een supergrote hortensia heeft Anneliene er zorgvuldig met hulp van ons met de spades, uitgeschept.

Naast veel water storten we ook een paar bakken met modder erbij. Dat houdt het vocht goed vast.

Buxusbollen van zo’n 75 cm, die gooien we natuurlijk niet weg!

Hortensia’s: ik ben er zuinig op.

Zo ziet de sleuf eruit. Buxus, Hortensia’s, een hedera die we 2 jaar geleden gered hebben na een storm en wonder boven wonder aangeslagen is. Te mooi om dan niet te bewaren!

Een knap stukje werk dame! En heer!

Laat nu de grote kraan maar komen voor het afgraven en daarna het heien. We zijn er klaar voor!

Ruimte ook naast het huis. Er komt een L-vorm aanbouw omheen.