Freubelen deel 2 Verstuurde post
Zoals beloofd in Freubelen deel 1 laat ik wat voorbeelden zien van post die ik verstuur. Want zoals ik daar schreef: Echte post is zoveel leuker! Niet alleen om te ontvangen, maar zéker om het te maken!
Post versturen
Er zijn zóveel redenen om een kaartje te sturen, dat ik wel moet opletten dat ik het niet te vaak wil doen. Want behalve dat het veel tijd kost, kost het ook behoorlijk geld: een postzegel is niet goedkoop en ook op 1 januari van dit jaar is er weer 5 eurocent bovenop gekomen. Dus met beleid en goed oplettend op gewicht van de enveloppen, stuur ik regelmatig kaarten maar vooral ‘pakketjes’ weg. In een pakketje kan ik (nog) meer ‘creativiteit’ kwijt: schrijven, tekenen, digitaal knutselen: ik vind het zo leuk en vooral ook rustgevend om te doen.
Valkuil
De valkuil echter is dat ik me niet te vaak verplicht en geroepen moet voelen om iets te maken. Want dan is het niet meer ontspannend maar geeft het juist een ‘druk’ gevoel: “ik móet nog iets maken voor … “. Dan is de ontspanning eraf. Bovendien: ik heb een behoorlijke voorraad kant en klare setjes en kaarten die ik zó kan verzenden. Maar ja, ik wil zo graag een pakketje of kaartje versturen dat helemaal op die persoon en situatie is afgestemd… Je ziet: moeilijk mens ben ik.
Foto’s
Wat ik zoal verstuur? Hieronder een kleine greep eruit. Je vraagt je misschien af, waarom heb je al die foto’s ervan gemaakt? Dat is uit voorzorg. Ik weet dat Post.nl niet zo betrouwbaar is. Er komt af en toe iets niet aan bij de geadresseerde. Ik vind dat zo jammer! Ik hanteer daarom het motto: ‘Gelukkig heb ik de foto’s nog‘ . Ik kan dan altijd nog digitaal laten weten: “Kijk, dit stuurde ik je“. En ik vind het ook leuk en leerzaam om terug te kijken wat ik zoal maakte. Als voorbeeld soms, maar bovenal hoe ik het deed, aan wie etc.

Kaarten, kaartjes maar ook post met een opdracht: huisjes die in elkaar geknutseld kunnen worden, strookjes die nog uitgeknipt horen te worden, recepten, theezakjes etc. Ik hoop dat ik zo een glimlach kan toveren op het gezicht van de ontvanger.

Ik mis mijn vader nog iedere dag. Een jaar na zijn overlijden voelde het zoals ik dit handletterde. En nog. Ik maakte deze kaart voor mezelf, digitaal. De tekst handletterde ik er vervolgens op. Hij staat nu bij de foto van pap.

Met het versturen van kaarten hoop ik vaak bij de ontvanger een glimlach op het gezicht te toveren. Of iets onverwachts mee te sturen. Ook voor deze aan twee knieën geopereerde creatieve dame een zelf inelkaar te knutselen huisje.

Je moet nooit vergeten dat er een postbode is die jouw post bezorgt. Die mag je best bedanken ervoor 🙂

Als je kanker hebt en in grote onzekerheid verkeert of de gekozen behandelingen wel zullen aanslaan leef je met zorgen. Het is dan hartstikke moeilijk om passende tekst te vinden voor een kaart. Soms doe ik het dan in de vorm van een gedicht of (bijbel) tekst. Niets doen is geen optie vind ik. Stil blijven kan iemand heel verdrietig maken, is mijn ervaring. Maar ik snap dat niet iedereen de moed heeft om iets te sturen, hoe graag je het ook zou willen.
Tot zover. In deel 3 laat ik je zien wat ik met Kerst doe wat betreft kaarten enzo.
– wordt vervolgd –
Florina op 13 januari 2018 in boerderij, bouw 2017, dagfoto, dagfoto, fietsen, fotobewerking, fotograferen, mens natuur maatschappij, onderwijs, persoonlijk, platteland, vader
Edufloor blogt » Freubelen deel 3 Kerstpost reageerde op 13 jan 2018 om 17:42 #
[…] navolging van deel 1 en deel 2 over gefreubel dan nog een ‘dingetje’… Jaarlijks is er voor mij -en ik vermoed […]
Edufloor blogt » Haken en breien reageerde op 13 jan 2018 om 19:18 #
[…] freubelen met papier waarover ik schreef in de drie blogberichten hiervoor (Freubelen deel 1, deel 2 en deel 3) ben ik ook graag bezig met wol, katoen en acryl: […]