Koeien kijken
Zo noemen we dat hier samen, mijn #broerboer en ik: Koeien kijken. Voor ons is geen verdere uitleg nodig: naar ‘onze’ koeien in Melissant.
Bijna twee jaar zijn ze er nu. Dit jaar (2016) zijn we heel bewust maar één keer geweest en dat was op 29 december. Goed om te zien hoe goed het gaat, hoe de familie ‘het management’ nu goed in de vingers heeft, dat het vee er zó goed voor staat. En de hartelijkheid waarmee we ook nu weer ontvangen zijn: zo fijn dat dat kan. Het was een enorm druk jaar voor de familie, ik heb er grote bewondering voor. Want groeien met je bedrijf vraagt veel, zeker voor een boer in deze onzekere tijden wat betreft regelgeving (mest, fosfaat) en melkprijzen die enorm kunnen fluctueren.
Florina
Ik heb nog steeds een zwak voor het kalf Florina dat geboren werd op de dag van de verhuizing. Het is een prachtig dier geworden. Rond 1 april zal ze zelf een kalf ter wereld moeten brengen … Geweldig toch?
Florina op 30 december 2016 in boerderij, platteland
Hendrika reageerde op 04 jan 2017 om 10:32 #
Zo fijn dat dat kan! Dat de nieuwe eigenaars jullie de gelegenheid geven om af en toe te komen kijken naar ‘jullie’ koeien en jullie kunnen zien dat het ze goed gaat. Het verzacht een heel, heel klein beetje het verlies. En dat koe 27 jouw stem herkent, daar krijg ik toch een brok van in m’n keel van heb ik jou daar… .
Florina reageerde op 05 jan 2017 om 08:09 #
Wij realiseren ons dat maar al te goed, met name als we daar weer zijn. Zeker deze keer, nu ‘alles’ op de rails lijkt te staan en dat zichtbaar is aan het vee, de mensen en het bedrijf. Niet dat het eerst niet zo was, maar groeien vraagt veel van de mensen die het bedrijf moeten voeren. Nu is alles meer in evenwicht. En dat daarin ‘onze’ koeien zich zo handhaven -ook al zijn er inmiddels al een aantal niet meer..- geeft ons een goed gevoel.
En ja, mijn rode 27 is een bijzonder dier. Jij herkent het vast wel. En ja, dat geeft ook mij een brok in de keel. Het was en is bijzonder wat er gebeurde. Maar iets om te koesteren.