Een teken van leven, zal ik het zo zeggen? Mocht je onverhoopt zomaar heel toevallig op dit blog terechtgekomen zijn: hoi! Op een gewoon blog dat niet (meer) zo heel vaak wordt voorzien van nieuwe berichten.
Kreeg je via je mail een melding dat er een nieuw bericht is geplaatst? Klopt, dat is dit bericht.
Was je op zoek naar mij op internet en belandde je hier? Dan moet ik je teleurstellen wat betreft actualiteit.
Was je op zoek naar mij op internet en belandde je hier? Dan moet ik je teleurstellen wat betreft actualiteit. Dan verwijs ik je naar mijn Instagram-account. En eigenlijk -als je me niet volgt daar- zie je dan nog niks. Want het is een afgeschermd account dat je niet zomaar kunt zien. Dan moet je ook een Instagram-account hebben en mij volgen zoals dat dan zo mooi heet.
Instagram of blog? En dan ben ik waar ik heen wilde: ik vertel hier niet zoveel meer over wat me boeit, bezighoudt of raakt. In mini-vorm doe ik dat vrijwel dagelijks op Instagram. Of ik hier weer uitgebreider aan de slag ga? Ik zie het wel. Voor vandaag is dit even genoeg. Maar weet: het leven hier gaat door. Geen grote gebeurtenissen, geen grote veranderingen, geen nieuwe dingen. En eigenlijk vind ik dat wel prettig.
Gaat het met jou ook goed? Ik wens je hierbij alles wat je nodig hebt.
Vandaag is het 1 oktober. Voor mij begint dan de Herfst. Eigenlijk begon de astronomische herfst in Nederland al op 23 september en eindigt op 21 december. Dit is bepaald op basis van een afspraak.
Om praktische, maar ook klimatologische redenen begint de meteorologische herfst op 1 september en duurt tot 1 december. Maar voor mij is 1 oktober altijd een dag waarop ik het gevoel heb dat de herfst begin. Vraag me niet waarom. Ik voel het zo. Ik wens je een mooie herfst.
De spil van veel boerenbedrijven, zij verdient deze dag.
Vandaag is het De Dag van de Boerin. De spil voor of achter de schermen van menig boerenbedrijf, die net als veel ‘werkende vrouwen’ veel ballen in de lucht houdt.
Heb je dat ook? Dat je voelt en hoort dat het zondag is? Dat je geen geruis hoort van eventueel verkeer (in de verte), dat je kerkklokken hoort ‘roepen’ naar de mensen dat een dienst aanstaande is? Ik wel.
Ja, dat weet ik nog. Heel goed zelfs, want we zitten er nog middenin! Een zomer om nooit te vergeten zogezegd. Want wat duurt het lang, wat is het warm, wat is het droog, wat verlangen heel veel mensen naar regen, wat een gespreksonderwerp is het al wéken lang op straat, in de media en op sociale media. Lees verder »
Maar omdat het kan.
Jawel, ik schreef het hier: “Heel belangrijk voor mij is dat ik voor bloggen letterlijk en figuurlijk open moet staan.” Lees verder »
Behalve freubelen met papier waarover ik schreef in de drie blogberichten hiervoor (Freubelen deel 1, deel 2 en deel 3) ben ik ook graag bezig met wol, katoen en acryl: handwerken!
Zoals beloofd in Freubelen deel 1 laat ik wat voorbeelden zien van post die ik verstuur. Want zoals ik daar schreef: Echte post is zoveel leuker! Niet alleen om te ontvangen, maar zéker om het te maken!
Af en toe laat ik wel eens doorschemeren dat ik graag wat ‘freubel’. Ik bedoel daarmee dat ik mijn hoofd een beetje leegmaak door kaarten te maken en een soort dagboek-notitieboek-plakboek bij te houden. Knippen, plakken, schrijven, digtitaal bewerken: ik doe het zó graag. Wat ik dan doe? Lees verder »
