Omdat de drachtige vaarzen langzaamaan vertrekken naar hun nieuwe stallen, is er weer ruimte voor nieuwe jonge kalveren. En die zijn gekomen. Vanuit Hekelingen zijn ze verhuisd naar onze stal. Ze waren gewend vrij rond te lopen in een strohok. Hier moeten ze leren in ligboxjes te liggen. Binnen één dag lagen ze alle vier lekker erin. Wat een toppertjes.
Een uur na aankomst stonden ze al lekker hooi te eten aan het voerhek. En die ene die nog niet begreep dat ze IN het boxje moest, wist dat de volgende morgen gewoon wél!
Wat een super-stel!
Bewaren
Een mooi moment om het bloggen weer op te pakken. We staan op het punt om iets te gaan doen wat we niet eerder deden. Onder het motto van Pipi:
Lees verder »
Rare titel hè, #CowCloseUps. Maar het dekt écht de lading van dit korte blog. Miniem wat betreft tekst, maar dat maak ik goed met beelden. Een ode aan de koe.
Lees verder »
Een heerlijke herfstdag. Dus wat doe je dan? Lekker in en rond het huis ‘rommelen’. Wat dat voor mij betekent? Lees verder »
Inderdaad: het bloed kruipt waar het niet gaan kan: sinds gisteren hebben we weer jonge kalveren in de stal. Lees verder »
Florina op 29 oktober 2015 in boerderij, persoonlijk, platteland
Zoals ik in mijn vorige bericht al schreef, was ik bij Gonny en Marcel. Hun feestje meevieren. En een feestje maakt je natuurlijk vrolijk. Maar …
Lees verder »
Florina op 19 september 2015 in boerderij, dagfoto, persoonlijk, platteland
Soms heb je niet de rust en de ruimte om te bloggen. De afgelopen periode was wat langer dan ‘soms’. Maar het leven stond niet stil. Integendeel. Het was er in al zijn facetten. Vreugde en verdriet, zon en regen.
Lees verder »
Ruim drie maanden was het hier stil. Hier wel. Maar in mijn echte leven niet. Juist omdat het dáár niet stil was, was het hier op mijn blog zo rustig. Een lange draad aan gebeurtenissen, aan emoties, aan zorgen, aan beelden, maar ook aan kracht het met elkaar te redden … En een naald met een oog waardoor mijn vader kroop. Deze foto geeft danook weer hoe het de afgelopen maanden niét was. Maar nú ga ik de draad van het bloggen weer oppakken!
Durf te rusten
Als je verder kijkt, zie en lees je dat het leven niet stilstond hier: drieënhalve maand in beeld(en). Lees verder »
Woensdag 16 oktober: deze dag begon erg slecht. De avond tevoren vond ik een koe doodziek op de roosters. Ook de veearts kon niet ontdekken wat de oorzaak was van verkramping, pijn lijden, niet kunnen opstaan en erg lage lichaamstemperatuur. Pijnbestrijding, injecties, diverse infusen, ook nog door ons midden in de nacht ingebracht, hielpen niet. In de vroege woensdagmorgen besloten we zelf al: ze moet inslapen. Dit is helemaal mis. De veearts beaamde het, en vermoedde uiteindelijk een draaiing in de baarmoeder. Ze sliep heel vredig in.
We waren er kapot van. Zo snel, zo’n pijn, en afscheid nemen van een koe die veel melk gaf en nooit problemen had. Natuurlijk, het is ‘het boerenleven’. Maar je bent toch een dag even wat anders dan anders…
Maar dan is er opeens ook: nieuw leven!
Diezelfde middag al! Dat zorgt toch weer voor een lichtpuntje deze dag!
Een dood kalf. In de vroege morgen trok ik het eraf. Ik zag het al toen de kop eruit was: hier is iets mis. Dichte ogen. Geen gesnotter, geen beweging.
Lees verder »
