Soms zijn er weinig woorden nodig. En zijn ze er ook niet. Maar een jaar is lang, en tegelijkertijd kort. Het is weer 1 mei. Pap, wat missen we je. Je zit zo in ons. In alles wat we doen en denken. Dag pap.


Vorig jaar in de kerk, op zijn graf. Nu opnieuw zijn lievelingsbloemen bij hem, op zijn graf.

Rare titel hè, #CowCloseUps. Maar het dekt écht de lading van dit korte blog. Miniem wat betreft tekst, maar dat maak ik goed met beelden. Een ode aan de koe.
Lees verder »
We hebben sinds kort een mooie koppel schapen op ons weiland lopen. Het zijn er 61. In ongeveer een week tijd hebben die het lekkerste gras van een perceel weiland van 2 ha wel zo’n beetje opgegeten. Tijd om ze naar een ander perceel te brengen.
Lees verder »
Donderdag 17 september was een bijzondere dag voor Marcel en Gonny Rutte in Terschuur. Waarom? Omdat ze nu officieel horen bij een groep van op dit moment 50 boeren die via Vallei Boert Bewust graag aan iedereen laten zien wat ze doen en waarom ze trots zijn op hun bedrijf.

Lees verder »
Florina op 19 september 2015 in mens natuur maatschappij, onderwijs
“Geef je over aan wat er is
laat los wat er was
en heb vertrouwen in wat er komt”

Hier hield en houd ik me vast in deze roerige tijden. Wat is er aan de hand? Lees verder »
Florina op 22 maart 2015 in boerderij, persoonlijk, platteland
In deze dagen waarin het (boeren)leven een achtbaan lijkt te zijn, een moment van rust tijdens het racefietsen.
Bij zomaar een weiland vlakbij onze eigen boerderij. Een weiland met koeien van Boer Bert.
Meer woorden zijn overbodig.
Ik kan ervan genieten.

Florina op 12 augustus 2014 in boerderij, fotograferen, platteland
Ruim drie maanden was het hier stil. Hier wel. Maar in mijn echte leven niet. Juist omdat het dáár niet stil was, was het hier op mijn blog zo rustig. Een lange draad aan gebeurtenissen, aan emoties, aan zorgen, aan beelden, maar ook aan kracht het met elkaar te redden … En een naald met een oog waardoor mijn vader kroop. Deze foto geeft danook weer hoe het de afgelopen maanden niét was. Maar nú ga ik de draad van het bloggen weer oppakken!

Durf te rusten
Als je verder kijkt, zie en lees je dat het leven niet stilstond hier: drieënhalve maand in beeld(en). Lees verder »
Een dood kalf. In de vroege morgen trok ik het eraf. Ik zag het al toen de kop eruit was: hier is iets mis. Dichte ogen. Geen gesnotter, geen beweging.
Lees verder »

Vandaag zijn 11 kalveren naar buiten gegaan, ons jongvee. Ik noem ze vaak ons ‘pubervee’. Na de drachtige pinken vorige week, waren vandaag de kalveren aan de beurt.
Lees verder »

Broerboer en ik: we waren vroeger al een team. Hier 5 en 10 jaar oud, samen aan het werk in de tuin van de oude boerderij. Twee jaar later, in 1972, verhuisden we in het kader van een ruilverkaveling in de Alblasserwaard, naar een nieuwe bedrijfslocatie middenin de polder. Waar we nu na diverse omzwervingen, samen weer een team vormen op onze melkveehouderij.
Grotere kaart weergeven
Florina op 17 juli 2013 in boerderij, persoonlijk, platteland